Wstępnie o blogu

Witam wszystkich!!!


Jestem natix i kontynuuje moją przygodę z blogowaniem. Teraz mam 17 lat i 3 króliki. Pierwszego uszaka mam od 4 lat, dlatego już co nieco wiem  o królikach.

 Nie wiem dlaczego, ale zawsze chciałam mieć królika. Jako 3 letnia dziewczynka mieszkałam na wsi, gdzie dziadek hodował króle z wiadomym przeznaczeniem, ale ja godzinami przesiadywałam w stajni obserwując zwierzęta. Wtedy się narodziło do nich moje przywiązanie.W 6 klasie udało mi się przekonac tatę i dostałam moje wymarzone zwierzątko- Dionizego ( który jest samicą, ale czy to istotne?)

Potem natix zachciało się kolejnego uszaka- Oskara, dlaczego? A no po to bo wpadła na iście genialny plan, że założy sobie małą króliczą hodowlę i będzie maluchy sprzedawać/ oddawać. Ot taki czyn społeczny i dodatkowa dla niej uciecha. Dobrze, że się szybko opamiętałam i znalazłam strony na których pełno królików do adopcji i zaniechałam mojego pomysłu. A, że wtedy akurat został mi mały czarnuch to Edek jest ze mną do teraz i tak moja rodzinka się skompletowała.

Bloga założyłam głównie by podzielić się moimi doświadczeniami, nie mam zamiaru bezmyślnie kopiować podstawowych informacji np. ze strony miniaturkabeztajemnic, którą serdecznie polecam początkującym królikomaniakom, znalazłam wiele takich "pożal się boże" blogów. Będę tu umieszczać bardzo dużo zdjęć moich pociech.

Wiem, że wiele błędów popełniłam i zamierzam się szczerze z tego spowiadać, a Was- czytelników proszę o konstruktywną krytykę i waszą pomoc.

Czas pokazać głównych bohaterów:

Dyziek

 Oskar

 Edmund